ԱԴԱՆԱՅԻ ՈՂԲԸ
Ադանայի ողբը (Տարբերակ 1) Կոտորածն անգութ, հայերը թող լան, Անապատ դարձավ շքեղ Ատանան: Կրակը, սուրը ու անխիղճ թալան, Ռուբենյաց տունը, ա՜խ, ըրավ վերան: Ալ մի’ տար լույսդ, պայծառ արեգակ, Լուսին, շուրջ կապե դուն սուգի...
ՌԱԶՄԻ ԵՐԳԱՐԱՆ