ՎՐԵԺ

Հայրենիքի համար տանջվում օրնիբուն
Հոգսերով լցված է սրտներս է այրում
Իր բողոքն ունի ողջ հայությունը
Չպետք է կորչի անմեղ արյունը
Ախ երբ պիտի տեսնենք հայրենյաց տունը
Որ նոր կյանքի կոչենք Վանն ու Սասունը
Մուշը մշցու սրտում հուշ մնաց
Ախ մուշ կանչելով գերեզմնա գնաց
Հավետյաց երկիրը մեր ձեռքից գնաց
Սրբազան հայրենիք շուն թուրքին մնաց
Իր բողոքն ունի ողջ հայւոթյունը
Չպետք է ր կորչի անմեղ արյունը
Ախ երբ պիտի տեսնենք հայրենյաց տունը
Որ նորից կյանքի կոչենք Վանն ու Սասունը
Գնաց մեր վեղեմի պառքւ անհեթեթ
Ինչպես արագընթաց հոսող Մեղրագետ
Երբեք չենք հաշտվի մենք այն մտքի հետ
Որ շուն թուրիքն մնաց Տարոն Ալաշկերտ
Իր բողոքն ունի ողջ հայությունը չ
Ենք թողնի որ կորչի ազգի արյունը որ
Ախ երբ պիտի տեսնենք հայրենյաց տունը
Որ նոր կյանիք կոչենք Վանն ու Սասունը

Ներսիկ Իսպիրյան – Վրեժ